چشم تو از کهکشان راه شیری هم سرست
پیش چشمان تو یاس و ناز و مریم پر پر است
من نمی دانم چه رازی بین عشق و اسم توست
اسم تو از هر چه زیباتر دیده ام زیباتر است
یک عمر تو را به هر کجایی بردم
هر لحظه گذشت بی تو من نشمردم
حالا تو بمان و قصه ات راحت باش
از بس نرسیدم به تو آخر مردم
تو را در درون چشمهایم می گذارم
پلکهایم را می بندم !
تمام شب . . .
رویای تو . . .
خوابم را کوتاه می کند . . .
و صبح . . .
صبح گونه های زیبای تو خیس است ...
آری این آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه نا پیداست
من دگر به پایان نمی اندیشم
که همین دوست داشتن برایم زیــبـــــــــاســــــــــــــــت !!!فروغ فرخزاد !!!
دریا بدون آسمان رنگی ندارد...
پس من دریا و تو آسمان ....!!!
می پرسند که چرا دوستت دارم؟
سوال بیخودی است!!!
باید میپرسیدند که چرا نفس میکشم؟
آخر اگر پرستش او شد گناه من
عذر گناه من همه چشمان مست اوست
تنها نه عشق و زند گی و آرزوی من
او هستی من است که آینده د ست اوست !!!
آمدی آن روز که دل مرده بود
روح مرا سیل غمت برده بود
غنچه ی سرخی که وفا نام داشت
در گذر حادثه پژمرده بود
بی تو جنون در سر و خنجر به چشم
عقده گلوگیر و دل آزرده بود
بی توچه گویم که به شب غیر اشک
این دل بی حوصله نشمرده بود
یا که به جز دست غمت هیچ کس
در بغل این سینه نیفشرده بود
قاب دلم عکس تو در بر گرفت
شیشه ی آن گرچه ترک خورده وبد
باز به پای تو افکندمش
گرچه فقط یک دل پا خورده بود
